یادگیری مادام‌العمر: رویکرد دانشگاه در قرن بیست و یکم

ایده‏های جامعه یادگیری و یادگیری مادام العمر در سال‏های اخیر به طور جدی مورد توجه قرار گرفته و به عقیده صاحبنظران، انقلابی کپرنیکی در عرصه تعلیم و تربیت به وجود آورده است. مطابق با ایدۀ اول، جوامع بشری باید به جامعه هایی تبدیل شوند که در آن انسان‏ها در سراسر دوران زندگی در حال یادگیری هستند. بر اساس ایدۀ دوم، نظام‏های آموزشی به ویژه آموزش عالی برای تحقق این ایده ها، از یک سو، باید به پرورش یادگیرندگانی بپردازند که بخواهند و بتوانند به یادگیری در بقیه دوران زندگی ادامه دهند و از سوی دیگر، به گسترش فرصت‏های یادگیری بپردازند. در این کتاب نتایج پژوهش‏های مربوط به وظیفۀ اول یعنی پرورش یادگیرندگان مادام العمر ارائه شده است. به عبارت دیگر، این کناب به بررسی این موضوع پرداخته است که در انتخاب اهداف، محتوا و سازماندهی آن، روش تدریس و شیوه ارزشیابی آموخته‏های دانشجویان باید چه ملاحظاتی در نظر گرفته شوند. همچنین، چه خدمات علمی- پژوهشی باید در اختیار آنان قرار گیرد.
با توجه به محدودیت منابع فارسی در زمینه یادگیری مادام العمر، این کتاب اطلاعات مفید و سازنده‏ای را در اختیار پژوهشگران و دست اندرکاران تعلیم و تربیت قرار می دهد.